گل میخک من! تو که شکلِ شان عسل درآمدى زنبورانت کو گل میخک! تو که برگت به ظرافت بالهاى زنبوران است نیش هلاهلت کو! و من بى کندو، بى عسل، بى گَرده چرا از زخم تلخ ترس پرندگان سرشارم! "شمس لنگرودی"