هر انسانی، یک‌بار
برای رسیدن به یک‌نفر
دیر می‌کند
و پس آن
برای رسیدن به کسان دیگر
عجله‌ای نمی‌کند
"یاشار کمال"

ما فقیر نیستیم
فقط بچه هامان را
به اندازه ی لباس های زمستانی پارسال
کوچک کرده ایم
"علیرضا حسینی"

پاییز کوچک من
گنجایش هزار بهار
گنجایش هزار شکفتن دارد .
دنیا سازش همه ی رنگ هاست با یکدیگر 
تا من نگاه شیفته ام را
در خوش ترین زمینه به گردش ببرم...
"حسین منزوی"

کاش هرگز بزرگ نمی شدم
و نمی فهمیدم
که پدرم به من دروغ گفت:
که هر چیزی را در خاک بکاری روزی سبز خواهد شد
و این از لطف خداوند است
چرا کسی نمی فهمد؟
من سالهای زیادی انتظار کشیدم
اما
مادرم سبز نشد!
"سابیر هاکا"

و تازه می فهمم
که برف خستگی خداست
آن قدر که حس می کنی
پاک کنش را برداشته
می کشد
روی نام من
روی تمام خیابان ها
خاطره ها
"گروس عبدالملکیان"

نگران نباش اگر
لب‌های تو را سانسور می‌کنند
شعرهای مرا نقطه‌چین!
از این به بعد، در چاپ‌خانه‌های زیرزمینی
تو را خواهم بوسید!
"رضا کاظمی"

پاییز را
به هیچ می‌انگارد
دستی که دست‌های ترا دارد
"سیدعلی میرافضلی"

تو لیلی نیستی
من اما
مجنون حرف هات می شوم
دیوانه ی دست هات
مبهوت خنده هات
گل قشنگم
شیرین نیستی
ولی من
صخره های شب را
آنقدر می تراشم
تا خورشیدم طلوع کند
و تو
در آغوشم بخندی
"عباس معروفی"

هی ... هی بازیِ به نوبت‌نشسته‌ی بی‌پایان! 
پس کی؟ 
پس فرصتِ ترانه‌بازیِ باران و بوسه کی خواهد رسید؟!
"سیدعلی صالحی"

می‌نویسم دوستت می‌دارم و
قایم‌اش می‌کنم
تو به درد زندگی نمی‌خوری
تو را باید نوشت و گذاشت
وسط ِ همان شعرها و قصه‌هایی
که ازشان آمده‌ای...
"مریم ملک دار"